Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου. Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας.

Τρίτη 12 Μαΐου 2020

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΝΤΟΣ


ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΠΑΝΤΙΟΥ





«Καὶ ἐγένετο πόλεμος ἐν τῷ οὐρανῷ· ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ -τοῦ πολεμῆσαι μετὰ τοῦ δράκοντος· καὶ ὁ δράκων ἐπολέμησε καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἴσχυσεν, οὐδὲ τόπος εὑρέθη αὐτῷ ἔτι ἐν τῷ οὐρανῷ. καὶ ἐβλήθη ὁ δράκων, -ὁ ὄφις ὁ μέγας ὁ ἀρχαῖος, ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην, ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν, καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ ἐβλήθησαν». (Αποκ. 12:7-9).

Έγινε λέγει πόλεμος στον ουρανό. O Αρχάγγελος Μιχαήλ και οι άγγελοι του πολέμησαν εναντίον του δράκοντος και τον Άγγελο του δράκοντος, των οπαδών του.  στον πόλεμο αυτό δεν μπόρεσε ο δράκων να νικήσει και έτσι δεν έμεινε πλέον για αυτόν τόπος παραμονής στον ουρανό. Και ερρίφθη αυτός ο δράκων, ο μεγάλος, ο παλαιός όφις, που εξαπάτησε τούς πρωτόπλαστους, ο καλούμενος διάβολος και σατανάς, ο οποίος παραπλανά στο ψεύδος και την αμαρτίαν όλην την οικουμένη, ερρίφθη εις την γην και μαζί μ' αυτόν ερρίφθησαν  και οι πονηροί άγγελοι του. Πότε συνέβη αυτός ο πόλεμος στον ουρανό; Είναι κάτι που ηδη έγινε; Είναι κάτι που θα συμβεί στο μέλλον; Και τι απαντούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

«Ορθώς, το 1914 όταν εγκαθιδρύθη στους ουρανούς η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού, η πρώτη ενέργεια του νεο-ενθρονισμένου Βασιλέως ήταν ν’ αρχίση πόλεμο εναντίον αυτού του εχθρού του Θεού και να τον ρίξη αυτόν και τους δαίμονές του κάτω στη γη, καθαρίζοντας τους ουρανούς. Εκεί οι αγγελικές δυνάμεις υπό τον Μιχαήλ, που είναι το ουράνιο όνομα του Ιησού Χριστού, υπήρξαν νικήτριες. Από τότε ο θυμωμένος Δράκων και οι δαίμονές του έθεσαν ως κύριον σκοπό των να ‘κάνουν πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής [της γυναικός], τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού.’ Οι προσπάθειές των είναι περισσότερο παρά ποτέ συγκεντρωμένες διότι αυτοί οι αόρατοι εχθροί του Θεού δεν μπορούν να έχουν πια πρόσοδο στους ουρανούς.​—Αποκάλ. 12:3-17». ( Σκοπ. 1-10-1967 σελ. 597-600).

«Στο 1914, το έτος της ενάρξεως του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ιεχωβά Θεός άρχισε να εξαπολύη μια δηκτική επιτίμησι εναντίον του Σατανά και των δαιμόνων του, οι οποίοι είχαν ακόμη είσοδο στον ουρανό και ελευθερία κινήσεως εκεί. Το φθινόπωρο του έτους εκείνου ετελείωσαν οι προσδιωρισμένοι «καιροί των εθνών» και ήλθε ο καιρός του Ιεχωβά Θεού για την εγκαθίδρυσι της βασιλείας του στα χέρια του Υιού του Ιησού Χριστού. (Λουκ. 21:24) Όπως εξεικονίζεται συμβολικώς στο δωδέκατο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, ο Θεός έφερε σε γέννησι τη βασιλεία του, για να κυβερνά εν μέσω των εγκοσμίων αυτών εθνών και τελικά να τα κατασυντρίψη στην ερχόμενη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Αμέσως μετά τη γέννησι της Βασιλείας, ο Πρώτιστος Άγγελος ή Αρχάγγελος του Ιεχωβά, ο ενθρονισμένος του Βασιλεύς που είναι γνωστός στον ουρανό ως Μιχαήλ, ‘επολέμησε κατά του δράκοντος, και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού’. Σατανάς ο Δράκων και οι δαιμονικοί του άγγελοι ηττήθησαν και εκσφενδονίσθηκαν από τους ουρανούς στα γειτονικά μέρη της γης μας για να είναι περιωρισμένοι εδώ ως την εγγίζουσα μάχη του Αρμαγεδδώνος. (Αποκάλ. 12:7-9)». (Σκοπ. 1-1-1956 σελ. 3-14).

Η εταιρία Σκοπιά στα ίδια της τα κείμενα ομιλεί για μία Βασιλεία η οποία άρχισε το 1914. Θεωρεί ότι το έτος αυτό ο Ιησούς  Χριστός έγινε βασιλεύς στον ουρανό, και άρχισε η αόρατη δευτέρα παρουσία του Ιησού. Αμέσως έγινε πόλεμος μεταξύ Αρχαγγέλου Μιχαήλ και Δράκοντος, ο Δράκων (ο οποίος δεν είναι άλλος από τον Σατανά), έχασε την μάχη και ο Σατανάς έπεσε συντετριμμένος από τον ουρανό στη γη. Αίτια της συντριβής αυτής του Σατανά ήταν να ξεκινήσει και ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος σύμφωνα με τα λεγόμενα της Σκοπιάς. Γιατί όλα αυτά που περιγράφει η εταιρία Σκοπιά θεωρεί ότι έγιναν το 1914 και όχι κάποια άλλη ημερομηνία;

Η εταιρία Σκοπιά φθάνει στο 1914 με τον υπολογισμό των «επτά καιρών». Το 607 π.χ αρχίζουν αυτοί οι «επτά καιροί» και λήγουν μετά από 2.520 χρόνια, δηλαδή το 1914 μ.χ. Αλλά ο ισχυρισμός αυτός είναι εντελώς ανιστόρητος. Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχοδονόσορα δεν μπορεί να έχει γίνει το έτος 607 π.χ γιατί τότε ήταν βασιλιάς ο Ιωακείμ (609-597) και όχι ο Σεδεκίας. Ο Σεδεκίας εβασίλευσε από το 597 μέχρι το 586. (Β. Βέλλα, σελ. 41-42). (Θρησκευτική-Ηθική-Εγκυκλοπαίδεια-Τόμ.11 σελ. 13-14). ( McClintock-Strong-Cyclopaedia-of-Biblical-Theological-Ecclesiastical-Literature  σελ. 1077-1078). Σύμφωνα με την άποψη ειδικών επιστημόνων η άλωση της Ιερουσαλήμ έγινε το 586/7. Κανείς δεν αναφέρει τη χρονολογία 607 π.χ. έτσι η "βασιλεία" της εταιρίας Σκοπιά δεν στηρίζεται μόνο σε σαθρά Γραφικά επιχειρήματα, αλλά αποδεικνύει πως η Σκοπιά είναι εντελώς άσχετη με την Αγία Γραφή, τόσο και με την ιστορική επιστήμη.

Η πάλη μεταξύ του Σατανά και των αγγέλων του Θεού, παριστάνεται με εικόνα, η οποία μας  υπενθυμίζει σχετική Ιουδαϊκή παράδοση. Ο σατανάς με τους αγγέλους του συνεκρούσθη μετά του Αρχιστράτηγου Μιχαήλ και τον Άγγελο του. Στη  σύγκρουση αυτή ενίκησε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο Σατανάς έπεσε συντετριμμένος από τον ουρανό στη γη. Περί της συντριβής του Διαβόλου προστίθεται επιβεβαιωτικός ο λόγος του Κυρίου. Όταν οι μαθητές επιστρέφοντας από μια περιοδεία επιτυχή όπου μπόρεσαν να θαυματουργήσουν, ανήγγειλαν στο Κύριο, ότι μπορούν με το όνομα του και τα δαιμόνια ακόμη να υποτάξουν, Ο Κύριος τους είπε: «Εἶπε δὲ αὐτοῖς· ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα». (Λουκ. 10:18).

Δηλαδή, έβλεπα το Σατανά να χάνει την εξουσία του και το κράτος του. Τον έβλεπα να πέφτει τσακισμένος από το ύψος της εξουσίας του και  από τις ανώτερες σφαίρες του επουρανίου κόσμου, από όπου ασκούσε κυριαρχία. Τον έβλεπα να πέφτει γρήγορα, φανερά και με πάταγο, σαν την αστραπή.

Η νίκη των αγγέλων κατά του Σατανά είναι η νίκη,  που άρχισε από της πτώσεως των δαιμόνων προ της δημιουργία του ανθρώπου. Η νικηφόρος αυτή πάλη έγινε πιο αισθητή με τη γέννηση και τον σταυρικό θάνατο και την θριαμβευτική ανάσταση του Κυρίου. Η νίκη θα κορυφωθεί με την συντριβή του Αντιχρίστου εις τους έσχατους καιρούς. Ο Αρχάγγελος που παρουσιάζεται στην Παλαιά Διαθήκη υπερασπιστής του Ισραήλ,  (Δαν. 10:13) παριστάνεται πλέον εδώ ως υπερασπιστής και του νέου Ισραήλ, υπερασπιστής των Χριστιανών. Εις τον πόλεμον, που έγινε στον ουρανό, βλέπουμε τελικά, ότι ο δράκων δεν έχασε μόνο την μάχη, αλλά εξοστρακίστηκε και από τον ουρανό. Απεμακρύνθη με βίαιο τρόπο. Ο αντίδικος του θελήματος του Θεού δεν ήταν δυνατόν να είναι συγχρόνως και ουρανοπολίτης.

Παρασκευή 17 Απριλίου 2020

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΣ, ΚΑΙ ΤΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ;



Του Ιωάννη Παντίου



Οι Απόστολοι όταν έγραψαν την Καινή διαθήκη εις την Ελληνική γλώσσα, ουδεμία φορά έχουν χρησιμοποιήσει την λέξη Θεός με την εβραϊκή λέξη Γιαχβέ η Ιεχωβά. Οι Απόστολοι όπως και οι (Ο')   χρησιμοποίησαν την Ελληνική λέξη "ΚΥΡΙΟΣ" η οποία λέξη σημαίνει "ο έχων κύρος", "ο έγκυρος", "ο γνήσιος", "ο πραγματικός", "ο αληθινός", ότι σημαίνει δηλαδή η εβραϊκή λέξη Γιαχβέ. Το όνομα του Θεού έχει σημασία ως έννοια και ΟΧΙ ώς λέξη. 
Γι αυτό τον λόγο  οι Ο' και οι Απόστολοι στην ελληνική γλώσσα το μεταφράζουν "ο Ων" και "ο Κύριος" ώστε να είναι  κατανοητή η έννοια. Οι Αγαπητοι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αρνούνται και μισούν την Θεότητα του Χριστού. Απο Δημιουργό τον κάνουν δημιούργημα, και από Ποιητή, ποίημα, αλλοιώνοντας τα κείμενα της Αγίας Γραφής. Ακόμη και την λέξη "Κυριος" στα κείμενα τούς την έχουν μέσα σε εισαγωγικά αποδυναμώνοντας την λέξη αυτήν. Με ποια έννοια  λοιπόν αποδίδουν αυτή την λέξη; Ας δούμε τι λέει η ίδια η Σκοπιά:
 "Ο Ιησούς προσφωνείται ως «Κύριος» στα τέσσερα Ευαγγέλια, πιο συχνά στα Ευαγγέλια του Λουκά και του Ιωάννη. Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., αυτός ήταν ένας τίτλος σεβασμού και ευγένειας. (Ιωάννης 12:21· 20:15, Διάστιχη Μετάφραση της Βασιλείας [Kingdom Interlinear]) Στο Ευαγγέλιο του Μάρκου, ο όρος «Δάσκαλος», ή Ραββουνί, χρησιμοποιείται συχνότερα όταν προσφωνείται ο Ιησούς. (Παράβαλε Μάρκος 10:51 με Λουκάς 18:41). Ακόμη και η ερώτηση του Σαύλου στο δρόμο για τη Δαμασκό, «Ποιος είσαι, Κύριε;», είχε αυτή την ίδια γενική έννοια του ευγενικού ερωτήματος. (Πράξεις 9:5) Καθώς, όμως, οι ακόλουθοι του Ιησού έφτασαν στο σημείο να γνωρίσουν τον Κύριό τους, είναι φανερό ότι η από μέρους τους χρήση του τίτλου «Κύριος» εξέφραζε πολύ περισσότερα από απλό σεβασμό.". (Σκοπ. 1-06-94, σελ. 28-31).
Όπως παρατηρούμε για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά η λέξη "Κύριος" είναι ένας απλός τίτλος σεβασμού, όπως λέμε π.χ ο κ.Γιώργος, ο κ.Γιάννης, ο κ.Δημήτρης. Μόνο που οι αγαπητοί Μάρτυρες του Ιεχωβά, ξέχασαν να μας πουν, πώς είναι δυνατόν η λέξη "Κύριος" να είναι τίτλος σεβασμού όταν η Γραφή για τον Υιό λέγει: "Τὸν λόγον ὃν ἀπέστειλε τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ εὐαγγελιζόμενος εἰρήνην διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ· οὗτός ἐστι πάντων Κύριος". (Πραξ. 10:36). Δηλαδή συμφωνα, άλλωστε, και με τον λόγον, τον οποίον έστειλε ο Θεός στους Ισραηλίτας, αναγγέλων το χαρμόσυνον μήνυμα της ειρήνης δια του Ιησού Χριστού. Αυτός δε είναι και ΚΥΡΙΟΣ ΟΛΩΝ. "Οὐ γὰρ ἔστι διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος· ὁ γὰρ αὐτὸς Κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν". (Ρωμ.10:12) .Ρωτάμε τους αγαπητούς Μάρτυρες του Ιεχωβά, είναι τίτλος σεβασμού η φράση "Κύριος πάντων";
"Ο ΕΙΣ ΚΥΡΙΟΣ
  "Καὶ γὰρ εἴπερ εἰσὶ λεγόμενοι θεοὶ εἴτε ἐν οὐρανῷ εἴτε ἐπὶ τῆς γῆς, ὥσπερ εἰσὶ θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοί,ἀλλ᾿ ἡμῖν εἷς Θεὸς ὁ πατήρ, ἐξ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς εἰς αὐτόν, καὶ εἷς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, δι᾿ οὗ τὰ πάντα καὶ ἡμεῖς δι᾿ αὐτοῦ". (Α' Κορ. 8:5-6). Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι για τους άλλους υπάρχουν πολλοί κύριοι, για εμάς όμως τους πιστούς υπάρχει ΕΝΑΣ ΚΥΡΙΟΣ, ο Ιησούς Χριστός. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο εις και μοναδικός Κύριος, διότι είναι ολόκληρος η θεία ουσία. Όπως δε ο Πατήρ είναι ο "εις Θεός", αλλά βεβαίως είναι και ο "εις Κύριος", έτσι και ο Υιός είναι ο "είς Κύριος", αλλά βεβαίως είναι και ο "εις Θεός". Έκαστον Θείον πρόσωπον ως η όλη θεία ουσία, ως ο όλος Θεός, είναι ο μοναδικός Θεός και Κύριος.
Η Σκοπιά στο ίδιο της το κείμενο που έχουμε αναφέρει πιο πάνω, έρχεται σε μεγάλη αντίφαση. Γράφει επί λέξη: Στις Εβραϊκές Γραφές, η έκφραση «Κύριος των κυρίων» εφαρμόζεται MONO στον ΙΕΧΩΒΑ. (Δευτερονόμιον 10:17· Ψαλμός 136:2, 3). (Τα κεφαλαία δικά μας). Η Σκοπιά λοιπόν ισχυρίζεται ότι "Κύριος των κυρίων" εφαρμόζεται ΜΟΝΟ στον ΙΕΧΩΒΑ. Η φράση "Κύριος των κυρίων " αγαπητοί αδελφοί δεν εφαρμόζεται μόνο στο πρόσωπο του Ιεχωβά, δηλαδή στον Πατέρα, αλλά και στον Υιό:
 "οὗτοι μετὰ τοῦ ἀρνίου πολεμήσουσι, καὶ τὸ ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι κύριος κυρίων ἐστὶ καὶ βασιλεὺς βασιλέων, καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοί". (Αποκ. 17:14).
"Καὶ ἔχει ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον, βασιλεὺς βασιλέων καὶ κύριος κυρίων". (Αποκ. 19:16).
Η Σκοπιά γνωρίζει ότι η φράση "Κύριος των κυρίων" εφαρμόζεται και στο πρόσωπο του Χριστού.  Γι αυτό και στο ίδιο της το κείμενο όπως είπαμε έρχεται σε αντίφαση γράφοντας μερικούς στίχους πιο κάτω:
"Μολονότι ο Ιησούς είναι τώρα ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ, ποτέ δεν αποκαλείται Θεός θεών". Από την μια η Σκοπιά γράφει ότι "Κύριος των κυρίων" εφαρμόζεται ΜΟΝΟ στον ΙΕΧΩΒΑ, και από την άλλη μας λέει ότι "Κύριος των κυρίων" ονομάζεται και ο Υιός. Ρωτάμε λοιπόν τούς αγαπητούς Μάρτυρες του Ιεχωβά, είναι δυνατόν κάποιος να είναι "Κύριος των κυρίων" με τίτλο σεβασμού και ευγένειας; Και από ποτέ ένα κτίσμα έχει τους ίδιους τίτλους και ονόματα με τον Κτίστη; Θα επικαλεστούμε άλλα  δύο χωρία της Γραφής, που επιβεβαιώνουν ότι η λέξη "Κύριος" ως προς το πρόσωπό του Χριστού, ΔΕΝ είναι τίτλος σεβασμού και ευγένειας:

"Καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς· καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με;". (Λουκ. 1:41-43). Δηλαδη και αμέσως μόλις ήκουσεν η Ελισάβετ τον χαιρετισμόν της Μαρίας, συνέβη τούτο το Θαυμαστόν· εσκίρτησε το βρέφος εις την κοιλίαν της. Και εγέμισε από Πνεύμα Αγιον η Ελισάβετ. εφώναξε με μεγάλην φωνήν και είπε· “συ είσαι από τον Θεόν η ασυγκρίτως περισσότερον ευλογημένη μεταξύ όλων των γυναικών και ευλογημένος είναι ο καρπός της κοιλίας σου. Και πως μου έγινε η μεγάλη αυτή τιμή να έλθη εις επίσκεψίν μου η μητέρα του Κυρίου μου;".

Η περιγραφή αυτή μπορεί να αναφέρετε στην Καινή Διαθήκη, αλλά βρισκόμαστε ακόμη στην Παλαιά,  διότι Καινή διαθήκη έχουμε μετά την ανάσταση του Κυρίου. Ρωτάμε λοιπόν τούς αγαπητούς Μάρτυρες του Ιεχωβά για άλλη μια φορά, μια Εβραία, όταν λέγει Αδωνάι, δηλαδή Κύριέ μου, σε ποιον αναφέρεται; Επίσης, στον ψαλμό 110:1 διαβάζουμε: "Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου· κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου". (κατά τους Ο'). "Ο Ιεχωβά είπε στον Κύριό μου κάθισε στα δεξιά μου ώσπου να θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο για τα πόδια σου".(Μ.Ν.Κ). Ποιος είναι ο Αδωνάι, δηλαδή ο Κύριος του Δαυίδ Αγαπητοί Μάρτυρες του Ιεχωβά, ο Πατήρ δηλαδή ο Ιεχωβά, ή ο Υιός;