ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΙ Η ΜΑΧΗ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΝΤΟΣ

ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΠΑΝΤΙΟΥ

«Καὶ ἐγένετο πόλεμος ἐν τῷ οὐρανῷ· ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ -τοῦ πολεμῆσαι μετὰ τοῦ δράκοντος· καὶ ὁ δράκων ἐπολέμησε καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἴσχυσεν, οὐδὲ τόπος εὑρέθη αὐτῷ ἔτι ἐν τῷ οὐρανῷ. καὶ ἐβλήθη ὁ δράκων, -ὁ ὄφις ὁ μέγας ὁ ἀρχαῖος, ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην, ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν, καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ ἐβλήθησαν». (Αποκ. 12:7-9).

Έγινε λέγει πόλεμος στον ουρανό. O Αρχάγγελος Μιχαήλ και οι άγγελοι του πολέμησαν εναντίον του δράκοντος και τον Άγγελο του δράκοντος, των οπαδών του.  στον πόλεμο αυτό δεν μπόρεσε ο δράκων να νικήσει και έτσι δεν έμεινε πλέον για αυτόν τόπος παραμονής στον ουρανό. Και ερρίφθη αυτός ο δράκων, ο μεγάλος, ο παλαιός όφις, που εξαπάτησε τούς πρωτόπλαστους, ο καλούμενος διάβολος και σατανάς, ο οποίος παραπλανά στο ψεύδος και την αμαρτίαν όλην την οικουμένη, ερρίφθη εις την γην και μαζί μ' αυτόν ερρίφθησαν  και οι πονηροί άγγελοι του. Πότε συνέβη αυτός ο πόλεμος στον ουρανό; Είναι κάτι που ηδη έγινε; Είναι κάτι που θα συμβεί στο μέλλον; Και τι απαντούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

«Ορθώς, το 1914 όταν εγκαθιδρύθη στους ουρανούς η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού, η πρώτη ενέργεια του νεο-ενθρονισμένου Βασιλέως ήταν ν’ αρχίση πόλεμο εναντίον αυτού του εχθρού του Θεού και να τον ρίξη αυτόν και τους δαίμονές του κάτω στη γη, καθαρίζοντας τους ουρανούς. Εκεί οι αγγελικές δυνάμεις υπό τον Μιχαήλ, που είναι το ουράνιο όνομα του Ιησού Χριστού, υπήρξαν νικήτριες. Από τότε ο θυμωμένος Δράκων και οι δαίμονές του έθεσαν ως κύριον σκοπό των να ‘κάνουν πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής [της γυναικός], τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού.’ Οι προσπάθειές των είναι περισσότερο παρά ποτέ συγκεντρωμένες διότι αυτοί οι αόρατοι εχθροί του Θεού δεν μπορούν να έχουν πια πρόσοδο στους ουρανούς.​—Αποκάλ. 12:3-17». ( Σκοπ. 1-10-1967 σελ. 597-600).

«Στο 1914, το έτος της ενάρξεως του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ιεχωβά Θεός άρχισε να εξαπολύη μια δηκτική επιτίμησι εναντίον του Σατανά και των δαιμόνων του, οι οποίοι είχαν ακόμη είσοδο στον ουρανό και ελευθερία κινήσεως εκεί. Το φθινόπωρο του έτους εκείνου ετελείωσαν οι προσδιωρισμένοι «καιροί των εθνών» και ήλθε ο καιρός του Ιεχωβά Θεού για την εγκαθίδρυσι της βασιλείας του στα χέρια του Υιού του Ιησού Χριστού. (Λουκ. 21:24) Όπως εξεικονίζεται συμβολικώς στο δωδέκατο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, ο Θεός έφερε σε γέννησι τη βασιλεία του, για να κυβερνά εν μέσω των εγκοσμίων αυτών εθνών και τελικά να τα κατασυντρίψη στην ερχόμενη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Αμέσως μετά τη γέννησι της Βασιλείας, ο Πρώτιστος Άγγελος ή Αρχάγγελος του Ιεχωβά, ο ενθρονισμένος του Βασιλεύς που είναι γνωστός στον ουρανό ως Μιχαήλ, ‘επολέμησε κατά του δράκοντος, και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού’. Σατανάς ο Δράκων και οι δαιμονικοί του άγγελοι ηττήθησαν και εκσφενδονίσθηκαν από τους ουρανούς στα γειτονικά μέρη της γης μας για να είναι περιωρισμένοι εδώ ως την εγγίζουσα μάχη του Αρμαγεδδώνος. (Αποκάλ. 12:7-9)». (Σκοπ. 1-1-1956 σελ. 3-14).

Η εταιρία Σκοπιά στα ίδια της τα κείμενα ομιλεί για μία Βασιλεία η οποία άρχισε το 1914. Θεωρεί ότι το έτος αυτό ο Ιησούς  Χριστός έγινε βασιλεύς στον ουρανό, και άρχισε η αόρατη δευτέρα παρουσία του Ιησού. Αμέσως έγινε πόλεμος μεταξύ Αρχαγγέλου Μιχαήλ και Δράκοντος, ο Δράκων (ο οποίος δεν είναι άλλος από τον Σατανά), έχασε την μάχη και ο Σατανάς έπεσε συντετριμμένος από τον ουρανό στη γη. Αίτια της συντριβής αυτής του Σατανά ήταν να ξεκινήσει και ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος σύμφωνα με τα λεγόμενα της Σκοπιάς. Γιατί όλα αυτά που περιγράφει η εταιρία Σκοπιά θεωρεί ότι έγιναν το 1914 και όχι κάποια άλλη ημερομηνία;

Η εταιρία Σκοπιά φθάνει στο 1914 με τον υπολογισμό των «επτά καιρών». Το 607 π.χ αρχίζουν αυτοί οι «επτά καιροί» και λήγουν μετά από 2.520 χρόνια, δηλαδή το 1914 μ.χ. Αλλά ο ισχυρισμός αυτός είναι εντελώς ανιστόρητος. Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχοδονόσορα δεν μπορεί να έχει γίνει το έτος 607 π.χ γιατί τότε ήταν βασιλιάς ο Ιωακείμ (609-597) και όχι ο Σεδεκίας. Ο Σεδεκίας εβασίλευσε από το 597 μέχρι το 586. (Β. Βέλλα, σελ. 41-42). (Θρησκευτική-Ηθική-Εγκυκλοπαίδεια-Τόμ.11 σελ. 13-14). ( McClintock-Strong-Cyclopaedia-of-Biblical-Theological-Ecclesiastical-Literature  σελ. 1077-1078). Σύμφωνα με την άποψη ειδικών επιστημόνων η άλωση της Ιερουσαλήμ έγινε το 586/7. Κανείς δεν αναφέρει τη χρονολογία 607 π.χ. έτσι η "βασιλεία" της εταιρίας Σκοπιά δεν στηρίζεται μόνο σε σαθρά Γραφικά επιχειρήματα, αλλά αποδεικνύει πως η Σκοπιά είναι εντελώς άσχετη με την Αγία Γραφή, τόσο και με την ιστορική επιστήμη.

Η πάλη μεταξύ του Σατανά και των αγγέλων του Θεού, παριστάνεται με εικόνα, η οποία μας  υπενθυμίζει σχετική Ιουδαϊκή παράδοση. Ο σατανάς με τους αγγέλους του συνεκρούσθη μετά του Αρχιστράτηγου Μιχαήλ και τον Άγγελο του. Στη  σύγκρουση αυτή ενίκησε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο Σατανάς έπεσε συντετριμμένος από τον ουρανό στη γη. Περί της συντριβής του Διαβόλου προστίθεται επιβεβαιωτικός ο λόγος του Κυρίου. Όταν οι μαθητές επιστρέφοντας από μια περιοδεία επιτυχή όπου μπόρεσαν να θαυματουργήσουν, ανήγγειλαν στο Κύριο, ότι μπορούν με το όνομα του και τα δαιμόνια ακόμη να υποτάξουν, Ο Κύριος τους είπε: «Εἶπε δὲ αὐτοῖς· ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα». (Λουκ. 10:18).

Δηλαδή, έβλεπα το Σατανά να χάνει την εξουσία του και το κράτος του. Τον έβλεπα να πέφτει τσακισμένος από το ύψος της εξουσίας του και  από τις ανώτερες σφαίρες του επουρανίου κόσμου, από όπου ασκούσε κυριαρχία. Τον έβλεπα να πέφτει γρήγορα, φανερά και με πάταγο, σαν την αστραπή.

Η νίκη των αγγέλων κατά του Σατανά είναι η νίκη,  που άρχισε από της πτώσεως των δαιμόνων προ της δημιουργία του ανθρώπου. Η νικηφόρος αυτή πάλη έγινε πιο αισθητή με τη γέννηση και τον σταυρικό θάνατο και την θριαμβευτική ανάσταση του Κυρίου. Η νίκη θα κορυφωθεί με την συντριβή του Αντιχρίστου εις τους έσχατους καιρούς. Ο Αρχάγγελος που παρουσιάζεται στην Παλαιά Διαθήκη υπερασπιστής του Ισραήλ,  (Δαν. 10:13) παριστάνεται πλέον εδώ ως υπερασπιστής και του νέου Ισραήλ, υπερασπιστής των Χριστιανών. Εις τον πόλεμον, που έγινε στον ουρανό, βλέπουμε τελικά, ότι ο δράκων δεν έχασε μόνο την μάχη, αλλά εξοστρακίστηκε και από τον ουρανό. Απεμακρύνθη με βίαιο τρόπο. Ο αντίδικος του θελήματος του Θεού δεν ήταν δυνατόν να είναι συγχρόνως και ουρανοπολίτης.