ΧΡΙΣΤΟΣ - Ο ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΑΣ ΓΙΑΧΒΕ ΤΗΣ
ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ
Εις το Β΄ Κορ. στ:16 αναφέρει τα εξής: «Υμείς γαρ ναός Θεού εστε ζώντος, καθώς είπεν ο Θεός ότι ενοικήσω εν αυτοίς και εμπεριπατήσω, και έσομαι αυτών Θεός, και αυτοί έσονταί μοι λαός».
Μπορούν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά να μάς υποδείξουν ποιος συγκεκριμένα είναι αυτός ο Θεός ή Γιαχβέ που ομιλεί εις το Λευιτ. κστ:12 και προφητεύει, ότι θα ήρχετο εποχή που θα κατοικούσε εντός τών ανθρώπων και θα περιπατούσε ανάμεσά τους κι ο Παύλος λέγει ότι επραγματοποιήθη κατά την Μεσσιακή εποχή και ειδικώς εις τα μέλη τής Χριστιανικής Εκκλησίας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΥΡΙΟΥ ΦΩΤΙΟΥ ΚΑΛΛΙΟΥ
Στο έκτο ερώτημα παραθέτετε το (2 Κορινθίους 6:16-18) όπου λέγει. «Και τί συμφωνία έχει ο ναός του Θεού με τα είδωλα; Διότι εμείς είμαστε ναός ενός ζωντανού Θεού· όπως είπε ο Θεός: ‘Θα κατοικώ ανάμεσά τους και θα περπατώ ανάμεσά τους, και εγώ θα είμαι Θεός τους, και αυτοί θα είναι λαός μου’. 17 ‘Γι' αυτό, βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε’, λέει ο Ιεχωβά, ‘και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο και εγώ θα σας δεχτώ.18 Και εγώ θα είμαι πατέρας για εσάς, και εσείς θα είστε γιοι και κόρες για εμένα’, λέει ο Ιεχωβά ο Παντοδύναμος».
(Λευιτικό 26:12,13) «Και θα περπατώ στο μέσο σας και θα αποδειχτώ Θεός σας, και εσείς θα αποδεικνύεστε λαός μου. 13 Εγώ είμαι ο Ιεχωβά ο Θεός σας, που σας έβγαλα από τη γη της Αίγυπτου, από το να είστε δούλοι τους, και έσπασα τις ράβδους του ζυγού σας και σας έκανα να περπατάτε όρθιοι».
Εσείς ρωτάτε να σας πούμε ποιος είναι ο Ιεχωβά που θα κατοικούσε ανάμεσα στους ανθρώπους και ιδιαίτερα στα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας. Τα εδάφια απαντούν μόνα τους. Τι ζητάτε να σας πούμε ότι άλλος Ιεχωβά ήταν στον καιρό του Ισραήλ και άλλος Ιεχωβά στη Χριστιανική εκκλησία; Δεν διευκρινίζετε ακριβώς τι θέλετε να μάθετε. Αυτό που διαβάζουμε στα εδάφια είναι ότι ο Απόστολος Παύλος παραθέτει τα προφητικά λόγια που είναι γραμμένα στο βιβλίο του Λευιτικού. Η εκπλήρωση των λόγων αυτών έλαβε χώρα στην εποχή των πρώτων Χριστιανών όταν άρχισαν να συρρέουν μέσα στη Χριστιανική εκκλησία άνθρωποι από όλα τα έθνη και εξακολουθεί να εκπληρώνεται μέχρι σήμερα. Ίσως λέτε ότι μόνο κάποιος άνθρωπος μπορεί να περπατήσει ανάμεσα στους ανθρώπους, και ο Ιεχωβά να είναι ο Χριστός. Το περπάτημα του Θεού δεν είναι κυριολεκτικό.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΙΕΡΑΣ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΑΙ
ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ
Το ερώτημα, αγαπητέ κύριε Κάλλιο, είναι σαφέστατο, αλλά αποφεύγετε να απαντήσετε
και να λάβετε θέση. Ερωτούμε να μάς πείτε ποιος
είναι αυτός ο Γιαχβέ και με ποιον τρόπο κατοίκησε και περπάτησε ανάμεσα εις
τούς ανθρώπους! Εσείς όμως, αντί να απαντήσετε επ’ αυτού, συνειδητοποιώντας
ότι το χωρίο κάνει λόγο περί προσωπικής κατοικήσεως και περιπατήσεως τού ΙΔΙΟΥ τού Γιαχβέ ανάμεσα εις
τα μέλη τής Χριστιανικής Εκκλησίας, ερωτάτε τρομοκρατημένος «άλλος Ιεχωβά ήταν στον καιρό του Ισραήλ και
άλλος Ιεχωβά στη Χριστιανική εκκλησία;»!
Σάς απαντούμε κύριε Κάλλιο: ΟΧΙ! Δεν πρόκειται περί άλλου Ιεχωβά, όπως το θέτετε, αλλά περί τού ΙΔΙΟΥ τού Ιεχωβά τής Παλαιάς Διαθήκης που όμως ήλθε, κατοίκησε και περιπάτησε ανάμεσα εις τούς ανθρώπους εν τω προσώπω τού Ιησού Χριστού!!! Όπως μετά τον Πρόδρομο, κύριε Κάλλιο, έρχεται ο Γιαχβέ προσωπικώς, (όπως φανερώνει το Μαλαχ.γ:1 τού οποίου λεπτομερής ανάλυση έχει δημοσιευθεί εδώ: http://eleftheros-aitos.blogspot.com/2011/08/blog-post_31.html), αλλά αυτό πράττει εις το πρόσωπο τού Μεσσία, όπως ο Γιαχβέ είπε ότι θα ερχόταν Ο ΙΔΙΟΣ προσωπικώς για να ποιμάνει τα πρόβατά Του (Ιεζ. λδ:11-12, 15, 23) κι εκπλήρωσε την υπόσχεσή Του με το να γίνει άνθρωπος και να έλθει προσωπικώς, εις το πρόσωπο δηλαδή τού σάρκα φέροντος Μεσσία, όπως προφητεύθηκε ότι Ο ΙΔΙΟΣ προσωπικά ο Θεός τής Παλαιάς Διαθήκης θα ερχόταν για να μάς σώσει (Ησα. λε:4), αλλά αυτό συνέβη εις το πρόσωπο τού Μεσσία [όπως αποδεικνύεται από τούς στίχ.5-6 όπου αναφέρονται διάφορα θαύματα ως σημεία τής ελεύσεως τού Γιαχβέ και ως εκδηλώσεις τού σωτηριώδους Αυτού έργου, όπως υπαινίχθη ο ίδιος ο Χριστός εις απάντησή Του εις τούς μαθητές τού Προδρόμου όταν ερωτήθη «Συ εί ο ερχόμενος ή έτερον προσδοκώμεν;» (Ματθ. ια:3-5, Λουκ. ζ:19-22)], όπως Ο ΙΔΙΟΣ ο Γιαχβέ θα υφίστατο εκκέντηση, αλλά αυτήν θα την υφίστατο εις το πρόσωπο τού Μεσσία, τού σαρκωμένου Γιαχβέ (Ζαχ. ιβ:10, Ιωάν. ιθ:37), έτσι κι εδώ (Β΄ Κορ. στ:16), κύριε Κάλλιο, προφητεύθηκε ότι Ο ΙΔΙΟΣ ο Γιαχβέ θα ερχόταν να κατοικήσει και να περπατήσει ανάμεσα εις τούς ανθρώπους, πράγμα που έγινε εις το ευλογημένο πρόσωπο τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού!
Κι επί τη ευκαιρία τής αναφοράς τού παραδόξου χωρίου Ζαχ. ιβ:10 επιθυμούμε να ερωτήσουμε το εξής τούς αγαπητούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά: Γιατί ενώ το ιερό κείμενο λέγει: «...και θέλουσιν επιβλέψει προς ΕΜΕ, τον οποίον εξεκέντησαν...» (Μετάφραση Εβραϊκού κειμένου Νεοφύτου Βάμβα) η περίφημος Μετάφραση Νέου Κόσμου λέγει: «...και θα κοιτάξουν προς ΕΚΕΙΝΟΝ τον οποίον διατρύπησαν...»; Γιατί οι μεταφραστές τής Σκοπιάς μετέτρεψαν την προσωπική αντωνυμία α΄ προσώπου που έχει το πρωτότυπο Εβραϊκό κείμενο ‘αλί’ (‘προς εμένα’) σε δεικτική αντωνυμία γ΄ προσώπου (‘προς εκείνον’);
Μήπως διότι εάν συνδυάσουμε αυτό το χωρίο με την μαρτυρία κι εξήγηση που έδωσε ο ίδιος ο Ιωάννης στο ιθ:37 («όψονται εις όν εξεκέντησαν») καταλαβαίνουμε ευκόλως, ότι ο κεντηθείς Γιαχβέ τής Παλαιάς Διαθήκης είναι ο σαρκωμένος Ιησούς Χριστός επί Σταυρού, κάτι βεβαίως που η Σκοπιά αγωνίζεται παντοιοτρόπως να αποκρύψει από τούς ακολούθους της; Μήπως, κύριε Κάλλιο, έχετε να σχολιάσετε κάτι επ’ αυτού τού χωρίου; Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον την θέση σας και την άποψή σας.
Ενώ λοιπόν εις την αρχή αναρωτιέστε ‘Τι ζητάτε να σας πούμε;’ κατόπιν αρχίζετε σιγά-σιγά να συνειδητοποιείτε τί ακριβώς επιθυμούμε να μάς πείτε, γι’ αυτό και εις το τέλος αναφέρετε τα εξής: «Ίσως λέτε ότι μόνο κάποιος άνθρωπος μπορεί να περπατήσει ανάμεσα στους ανθρώπους, και ο Ιεχωβά να είναι ο Χριστός. Το περπάτημα του Θεού δεν είναι κυριολεκτικό». Τώρα λοιπόν που καταλάβατε τί τελικά προσπαθούμε να σάς πούμε, κάνετε μόνος σας την υπόθεση και μόνος σας απαντάτε, ώστε να είστε και συνειδησιακά ήσυχος! Όχι, κύριε Κάλλιο, το περπάτημα τού Θεού είναι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΟ, όπως απεδείξαμε ανωτέρω, αλλά και όπως αποδεικνύουμε ευθύς κατωτέρω.
Από τον παραλληλισμό τών φράσεων ‘τις συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ;’ (στίχ.15) και ‘τις συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;’ (στίχ.16), δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κάποιος, ότι ο Απόστολος παραθέτει με την συνείδηση, ότι Χριστός και Θεός είναι κατ’ ούσιαν ΕΝΑ (πράγμα)! Αυτό δε αποδεικνύει εμφανέστατα η έννοια τών ρημάτων ‘ενοικήσω’ και ‘εμπεριπατήσω’ (στίχ.16). Αυτά τα ρήματα σημαίνουν προσωπική παρουσία τού Γιαχβέ εν μέσω τού λαού Του, αγαπητέ κύριε Κάλλιο.
Και κατά μεν την εποχή τής Παλαιάς Διαθήκης ο Γιαχβέ ήταν προσωπικά παρών εν μέσω τού λαού Του και συμπορευόταν μαζί του με τον τρόπο τής σκηνής (Λευιτ. κστ:11-12, Ιεζ. λζ:27), με τη νεφέλη και τον στύλο τού πυρός. Κατά δε την εποχή τής Καινής Διαθήκης, κατά την οποίαν η σκηνή, η νεφέλη και ο στύλος τού πυρός δεν υπάρχουν πλέον, η προσωπική παρουσία τού Γιαχβέ εν μέσω τού Χριστιανικού λαού, κατά τρόπον ανάλογο και εξαιρετικό με αυτόν τής Παλαιάς Διαθήκης, δεν μπορεί με άλλον τρόπο να εννοηθεί, κύριε Κάλλιο και αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, παρά μόνον δια τού Χριστού. Διότι ο Χριστός είναι ‘ο Θεός ημών’, ο οποίος ‘επί γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη’ (Βαρούχ γ:36, 38), ‘ο Λόγος’ και ‘Θεός’, ο οποίος ‘σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού’ (Ιωάν. α:14) και ο ‘Θεός’ που ‘εφανερώθη εν σαρκί’ (Α΄ Τιμ. γ:16).
‘ΟΣ (ΑΥΤΟΣ) ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ ΕΝ ΣΑΡΚΙ’ Η ‘ΘΕΟΣ
ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ ΕΝ ΣΑΡΚΙ’;
Επί τη ευκαιρία τής αναφοράς τού γνωστού χωρίου Α΄ Τιμ. γ:16, θα επιθυμούσαμε να κάνουμε μία παρένθεση και να ενημερώσουμε όσους εκ τών αγαπητών Μαρτύρων τού Ιεχωβά επιμένουν, ότι η αυθεντική γραφή είναι ‘Oς ή Αυτός εφανερώθη εν σαρκί’ (όπως δηλαδή προτείνει η Σκοπιά εις την Μ.Ν.Κ.) και όχι ‘Θεός εφανερώθη εν σαρκί’, δεν έχουν παρά να εξετάσουν με προσοχή τον Αλεξανδρινό κώδικα (το link τού οποίου και παραθέτουμε http://images.csntm.org/Manuscripts/GA_02/GA_02_0123a.jpg) και να προσέξουν εις την αριστερή στήλη, εις την ογδόη σειρά τη λέξη ΘC (πριν από την λέξη ‘εφανερώθη’) με την ΓΡΑΜΜΗ ΑΠΟ ΕΠΑΝΩ, που σημαίνει ότι είναι η συντομογραφία τής λέξεως ΘΕΟC!!!
Κι όσοι δεν αρκούνται ούτε εις αυτήν την απόδειξη, κι επιμένουν ακόμη ότι η Σκοπιά έχει δίκιο εις την μετάφρασή της, παραθέτουμε και δύο μαρτυρίες (Αγίου Ιγνατίου Θεοφόρου, τέλη 1ου αιώνος και Αγίου Ιππολύτου Ρώμης, αρχές 3ου αιώνος) για να εξακριβωθεί άπαξ δια παντός, πώς ήταν γνωστό εις την Εκκλησία τού Χριστού, όχι μόνον το συγκεκριμένο χωρίο, αλλά και η μεγαλυτέρα αλήθεια τής Χριστιανικής Πίστεως, ότι ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ έγινε άνθρωπος και όχι δήθεν κάποιος Αρχάγγελος, όπως κηρύττει ο ψευδοδιδάσκαλος τού Μπρούκλιν:
«Είς ιατρός εστιν, σαρκικός τε και πνευματικός, γεννητός και αγέννητος, ΕΝ ΣΑΡΚΙ ΓΕΝΟΜΕΝΟΣ ΘΕΟΣ, εν αθανάτω ζωή αληθινή, και εκ Μαρίας και εκ Θεού, πρώτον παθητός και τότε απαθής, Ιησούς Χριστός, ο Κύριος ημών» και «ΘΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΟΥ εις καινότητα αιδίου ζωής» (Ιγνατίου Θεοφόρου, προς Εφεσίους Επιστολή, κεφ.7 και 19, P.G. 5, 649, 652, 660)
«Καθ’ ον ουν τρόπον εκηρύχθη, κατά τούτον και παρών εφανέρωσεν εαυτόν εκ Παρθένου και Αγίου Πνεύματος, καινός άνθρωπος γενόμενος· το μεν ουράνιον έχων το Πατρώον ως Λόγος, το δε επίγειον εκ τού παλαιού Αδάμ δια Παρθένου σαρκούμενος. Ούτος προελθών εις κόσμον ΘΕΟΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ, άνθρωπος τέλειος προελθών» και «ΟΥΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙ΄ ΗΜΑΣ ΓΕΓΟΝΩΣ, ώ πάντα υπέταξεν Πατήρ. Αυτώ η δόξα και το κράτος άμα Πατρί και Αγίω Πνεύματι, εν τη τών αιώνων. Αμήν.» (Ιππολύτου Ρώμης, Εις την αίρεσιν Νοητού, κεφ.17 και 18, P.G. 10, 828-829)
Τριακόσια σχεδόν χρόνια προς τού Αλεξανδρινού κώδικος είναι γνωστή εις την Εκκλησία η μεγαλυτέρα αλήθεια τής Πίστεώς μας, ότι ο Θεός ο ίδιος έγινε άνθρωπος, κι όχι κάποιος Αρχάγγελος, όπως κηρύσσει η Σκοπιά. Οπότε να σταματήσει η Εταιρία να πλανάει πλέον τούς ακολούθους της εις το θέμα τής Θεότητος τού Ιησού. Να βγει να πει την αλήθεια εις τούς ανθρώπους που την έχουν εμπιστευθεί για την σωτηρία τους και την αιωνιότητά τους.
Συνεχίζοντας τα σχόλιά μας διαπιστώνουμε, ότι
με προσεκτική εξέταση τού προαναφερθέντος χωρίου Ιεζ. λζ:27 από τα συμφραζόμενα τού προφήτη, και μάλιστα κατά τούς στίχ.22-25, δεικνύει ότι ο Γιαχβέ θα
κατεσκήνωνε εκ μέσω τού λαού και θα ασκούσε την κυριότητά Του επί τού λαού ως
Δαυίδ ‘είς ποιμήν’ (στίχ.24) και ‘είς άρχων’ (στίχ.25),
δηλαδή ως ΜΕΣΣΙΑΣ!
Ολοκληρώνοντας την απάντησή μας εις το συγκεκριμένο ερώτημα, ας υπενθυμίσουμε μία παρόμοια έκφραση τού Γιαχβέ περί προσωπικής καταβάσεώς Του.
«Η κραυγή τών Σοδόμων και τών Γομόρρων επληθύνθη και η αμαρτία αυτών βαρεία σφόδρα. Θέλω λοιπόν καταβή, και θέλω ιδεί αν έπραξαν ολοκλήρως κατά την κραυγήν την ερχομένη προς εμέ, και θέλω γνωρίσει εάν ουχί» (Γεν. ιη:20-21 Εβρ.).
Κατ’ αυτόν τον λόγο ο Γιαχβέ, μετά την εμφάνισή του εις τον Αβραάμ, θα κατέβαινε εις τις αμαρτωλές πόλεις, για να δει προσωπικώς και ‘ιδίοις όμμασιν’ (‘Θέλω καταβή’) και να διαπιστώσει την ηθική αυτών κατάσταση. Παρά τον λόγο όμως τού Γιαχβέ περί προσωπικής καταβάσεως αυτού εις τα Σόδομα, το κείμενο λέει, ότι ο Αβραάμ εξηκολούθησε να στέκεται ενώπιον τού Γιαχβέ και να συνομιλεί μαζί Του μεσιτεύων υπέρ σωτηρίας τών Σοδόμων! (στίχ.22)
Εις δε τα Σόδομα, κατά το ιθ:1, από τούς τρεις άνδρες πήγαν μόνο οι δύο, οι οποίοι ονομάζονται και άγγελοι, εις δε τον στίχ.13 εμφανίζονται ως απεσταλμένοι τού Γιαχβέ. Από αυτό προκύπτει η εξής απορία: Δεν κατέβηκε ο Γιαχβέ προσωπικώς και αισθητώς εις τα Σόδομα, όπως είπε εις τον Αβραάμ; Η απάντηση είναι θετική. Πράγματι, ο Γιαχβέ κατέβηκε εις τα Σόδομα προσωπικώς και αισθητώς εις το πρόσωπο τών δύο ανδρών–αγγέλων. Οι δύο κατά τα πρόσωπα, κατά την ουσία είναι ο ΕΝΑΣ και ο αυτός Γιαχβέ, όπως μαρτυράει και ο στίχ.16 «διότι εσπλαχνίσθη αυτόν ο Κύριος» όπου ως Κύριος εδώ εννοούνται ειδικώς οι δύο απεσταλμένοι!
Άρα, κύριε Κάλλιο, εφόσον πληθώρα χωρίων επιβεβαιώνουν την προσωπική παρουσία τού Γιαχβέ ανάμεσα εις τούς ανθρώπους, είτε με την μορφή τών τριών ανδρών (Γεν. ιη-ιθ), είτε εν τω προσώπω τού Υιού-Μεσσία (Ησα. λε:4, Ιεζ. λδ:11-12, 15, 23, Ζαχ. ιβ:10 - Ιωάν. ιθ:37) έτσι κι εδώ (Β΄ Κορ. στ:16) προφητεύθηκε ότι Ο ΙΔΙΟΣ ο Γιαχβέ θα ερχόταν να κατοικήσει και να περπατήσει ανάμεσα εις τούς ανθρώπους, κυριολεκτικώς και όχι μεταφορικώς, όπως εσφαλμένως φρονείτε, πράγμα που έγινε εις το ευλογημένο πρόσωπο τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου